In de tijd zonder snelle computers zijn alle effectenbeurzen begonnen met een handelssysteem van open outcry. Kopers en verkopers vonden elkaar op de beursvloer en maakten met woord en gebaar duidelijk wat ze wilden verhandelen en op welke prijs. Brokers kwamen met orders van klanten, en hoekmannen onderhielden de markt in bepaalde effecten in ruil voor marktinformatie of commissie. Daarnaast zorgden loopjongens (of runners) en medewerkers van de transactieafwikkeling en de beurs (order book officials) voor grote drukte op de handelsvloer. De matige snelheid, de beperkte betrouwbaarheid en de relatief hoge kosten van deze manier van handelen heeft er voor gezorgd dat in de meeste westerse effectenbeurzen de open outcry vervangen is door handel via computerschermen. In Amsterdam is de fysieke handel in aandelen in 2000 vervangen door elektronische handel, de handel in opties verschoof twee jaar later van de drukke vloer met kleurige jasjes naar de beeldschermen.
Anno 2008 is de beurs van New York Stock Exchange één van de weinige enige overgebleven moderne beurzen dat in de aandelenhandel nog een open outcry systeem handhaaft met een hybride systeem dat schermhandel met vloerhandel probeert te combineren. De handel in derivaten zoals opties en futures vindt vaker plaats met een systeem van open outcry. Op Chicago Board of Trade, de London Metal Exchange en de Minneapolis Grain Exchange vindt bijvoorbeeld nog handel plaats via de vloer. Bij de open outcry handel op de vloer worden handsignalen en een grote dosis aan kort jargon gebruikt om te handelen. De plek waar de handel plaatsvindt heet de pit, een achthoekig amfitheaterachtige opzet waar veel handelaren elkaar kunnen zien en horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten